Victoria – Ucluelet, 25 juli

Vandaag vertrekken we alweer uit Victoria. Wederom jammer, er is nog veel te zien en te doen. Het is een stralende dag, maar we beginnen de dag een beetje rustig aan. Pas rond half elf checken we uit en doen nog wat boodschappen in Victoria. Op naar Ucluelet. Het quik stijgt snel. De weg naar Ucluelet is niet bepaald snel. veel stoplichten en vakantieverkeer. Buiten is het inmiddels 33 gr. Gelukkig hebben we airco in de auto! Ongeveer een uur voor Ucluelet vinden we opeens een plek, waar gezwommen wordt, direct naast de weg in de buurt van Kennedy Lake. Wij hebben ook wel zin in wat verkoeling. We zitten tenslotte al bijna vier uur in de auto. Het water is best koud, maar heerlijk verfrissend. Julius en Stijn springen zelfs nog van de hoge rots. We hebben in het Black Rock Ocean Resort hebben we twee kamers met uitzicht op de Oceaan. Niet slecht!!

We hebben gegeten bij Norwood’s. Erg goed!

Wickaninnish Beach – Ucluelet, 26 juli

Day at the beach!!

De dag begint erg mistig, maar dat hoort er hier bij. Het brood is op, dus we beginnen de dag met toastjes… Ze zeggen dat de zon later wel weer door gaat komen, maar voorlopig is het lekker mistig buiten en op zee heel heiig. We gaan op pad om de omgeving te verkennen. We nemen wel de zwemspullen mee, je weet maar nooit of het toch nog strandweer wordt. Bij de vuurtoren plukken we verse mosselen uit het water. De natuur is hier zo mooi, het zijn allemaal kunstwerken op zich. De schelpen, de bomen, de zeesterren, de patronen zijn allemaal indrukwekkend mooi. Ik maak veel te veel foto’s en moet daar ‘s avonds voor boeten. Dan ga ik altijd al schiften in mijn foto’s, anders is er na vier weken geen beginnen aan.

Daarna gaan we naar , tussen Ucluelet en Tofino in. Het is nog steeds mistig, maar je voelt langzaam de warmte van de zon doorkomen en er wordt er aardig gesurft en er zijn best wat mensen op het strand. Isis en Felix hebben hun schoenen snel uit om het water in te gaan en het duurt niet lang voordat ook de lange broeken uitgaan en Robbert terug loopt naar de auto om de zwemspullen te halen. De sfeer is magisch, juist door de mist die nog een beetje blijft hangen.

Na een tijdje is de zon helemaal doorgekomen en genieten we van een lekker dagje strand. Als klapper vliegen er twee Amerikaanse zeearenden over het strand en we kunnen ze gewoon tot heel dichtbij bekijken. Wauw! Wat een vogels! Ze hebben een andere vogel te pakken en die wordt stukje bij beetje gegeten. Na een tijdje nemen ze hun prooi mee naar het bos achter het strand. Wat een belevenis.

Tijd voor een echte duik in de zee en een zonnebad! Nou, de zon was pittig, we hebben allemaal zonnebrand opgelopen. Ik heb altijd zonnebrand bij me, maar door de mistige ochtend was de fles met zonnebrand thuis blijven staan…  Niet handig, we voelen het aan het einde van de dag allemaal.

‘s Avonds maken we de mosselen klaar die we ‘s ochtends hebben geplukt. Zo is de dag mooi rond. Morgen krijgen we surfles. Zin in!!

Surfles en strand BBQ met zonsondergang, Ucluelet, 27 juli

Dag aan het strand II

Gesurft van ‘s ochtends tot ‘s middags en ‘s avonds en aan het strand gegeten en de zon zien onder gaan in de Stille Oceaan.

Te moe en te laat om te schrijven…

De wifi verbinding in Ucluelet was echt dramatisch. Inmiddels zijn we aangekomen in Campbell River en gaat het een stuk beter.

De dag begint goed mistig, maar dat is heel normaal hier. Het regent hier heel vaak en de luchtvochtigheid is hoog. We moeten ons om kwart voor 10 melden bij Relic om pakken op te halen. We hebben al wel onze maten doorgegeven, maar alles wordt nog een keer langs gelopen. Op het strand is het helemaal wit. Je ziet het water nauwelijks. Er gaan voortduren flaren mist over het strand. Onze instructeurs Philip en Sonja geven ons op het strand uitleg en al snel mogen we het water in. Lang leve de wetsuits!

Wat is dit heerlijk! Robbert en ik hebben al eerder in Portugal een middag les gehad en het lukt al snel om rechtop te staan. Ook Isis en Julius hebben de smaak snel te pakken. Felix en Stijn vinden het nog wat lastiger, maar ook zij hebben veel plezier. Na de les mogen we de spullen de rest van de dag gebruiken, dus wij besluiten om zelf wat langer op Long Beach te blijven. En…, met je wetsuit is het ook zonder je board super spelen in de golven!

Eenmaal weer in onze kamers, spoelen we het zout en zand van ons af en nemen even een beetje rust. Aan het einde van de middag pakken we onze worstjes en steaks, drinken, wijn en wat borden en messen en vertrekken naar Wickaninnish Beach waar we ook gisteren al zijn geweest. Er ligt op dat strand heel veel hout en al velen voor ons hebben een soort mini fortjes gebouwd tegen de wind. Zo hoeven we alleen nog maar een vuurtje te bouwen van de briketten en hout om straks te genieten van het eten. Uiteraard gepaard met zand, maar zand schuurt de maag. De avond is uitzonderlijk mooi. Naast gegeten, wordt er gevoetbald, gezongen, verhalen verteld en genoten van de zonsondergang. Dit was een memorabele avond. Eentje die ze hopelijk nog lang zullen onthouden. Ik in ieder geval wel.

 

Ucluelet – langs 800 jaar oud regenwoud naar Campbell River, 28 juli

Felix wordt wakker met allemaal bulten op zijn lijf. Het lijkt op waterpokken, maar dat zal het niet zijn. Het zijn kleine blaasjes met vocht en het jeukt. Misschien beten van zandvlooien? We lopen maar even langs de receptie en de dame daar, verwijst ons naar de apotheek even verderop. Aangezien we vandaag weer verder gaan van Ucluelet naar Campbell River pakken we eerst verder in om uit te kunnen checken en gaan daarna even een bezoekje brengen aan de apotheek. Deze zit in de drogist en de conclusie van de apotheker is toch dat het een allergische reactie is en dat antihistamine de truc zou moeten zijn. Felix doet super zijn best om niet te krabbelen. De antihistamine maakt hem wel slaperig, maar met een rit van drie uur voor de boeg is dat niet zo erg. Naast de drogist/apotheek woont een kunstenaar die allemaal dieren maakt van hout, zoals een grote octopus en andere sculpturen. Ucluelet is in ieder geval een plaats die ik vaker zou willen bezoeken. Hier ben ik nog niet klaar. Tot de volgende keer!

Onderweg maken we een stop bij een stuk regenwoud waar wel 800 jaar oude bomen staan. Er ligt een houten pad door het woud om het oude woud te beschermen. De zon schijnt prachtig door de bomen heen. Het is een mooie stop en het levert in ieder geval mooie foto’s op.

In Campbell River slapen we in Painter’s Lodge. Een mooi resort, maar de lodge die ze voor ons hebben gereserveerd is oud en stinkt! Er mogen ook huisdieren in en dat kun je ruiken. Gelukkig is een ander appartement voor één nacht beschikbaar. Morgen zien we wel verder.

’s Avonds eten we aan de overkant bij April Point. We gaan met een pendelbootje naar de overkant. De vaart duurt maar 10 minuten, maar het waait hard en de golven zijn hoog! Isis vindt maar niets en ziet als een berg op tegen de terugweg. Gelukkig is het eten erg lekker en heeft de terugweg een stuk minder hoge golven. Robbert en Stijn genieten er juist van en hebben allebei tijdens zowel de heen- als de terugweg een smile van oor tot oor.