Het is gelukt! Om 7:45 zitten we gepakt en wel met zijn allen in de auto. Gedurende de dag zal blijken niet helemaal, want de lievelingsknuffel van Isis, haar tijger Streep, lijkt daar te zijn gebleven. Dat levert onderweg oprecht verdriet op. Deze knuffel begeleidt haar al jaren en het verlies doet pijn. Ook als je al 10 bent. We hebben uiteraard intussen een mailtje gestuurd, dus wie weet kan Streep nog naar Vancouver gestuurd worden.
We waren in ieder geval op tijd bij Lake Louise. Rond kwart voor negen staan we op de parkeerplaats. We hebben de Bow Valley Parkway genomen in de hoop nog wilde dieren te zien, maar helaas. De route was overigens wel erg mooi!
Als je naar Lake Louise gaat, moet je wel bestand zijn tegen grote groepen toeristen. Alle nationaliteiten komen voorbij, maar het is opvallend hoeveel Aziaten er zijn. Je krijgt bijna vluchtgedrag, maar het is niet anders. Het meer heeft sprookjesachtig proporties: de kleur, de gletsjer op de achtergrond, de rode kano’s, dat maakt het toch de moeite waard. Omdat we vandaag een rit naar Chase voor de boeg hebben, houden we het bij Lake Louise en slaan we Lake Moraine over. Best jammer, maar na onze wandeling zal daar de parkeerplaats al wel vol zijn. Wederom is het devies, GA VROEG!!
We hebben nog geprobeerd wat lekkers (taartjes) te eten in het Fairmont Hotel, maar daarvoor is het nog te vroeg. Het is wel een sjiek-de-friemel hotel hoor. Het ruikt een beetje als het Amstel Hotel, waar ik vier jaar gewerkt heb. Gelukkig heeft Robbie vanmorgen al boterhammen met gebakken ei klaar gemaakt en die smaken ons ook prima. Misschien wel beter dan taart.. Nou…?
Op naar Chase! We komen langs het Yoho National Park en het Revelstoke National Park, maar dat is voor een volgende keer. De temperatuur stijgt intussen snel en het landschap verandert van de Zwitserse Alpen naar Italiaanse meren en Franse heuvels. We krijgen zin in een duik. Om 16:00 zijn we bij onze accommodatie, de Quaaout Lodge, gelegen direct aan een meer, dus we hebben allemaal binnen de kortste keren onze zwemkleding aan voor een frisse duik. Dat het hier zo mooi zou zijn hadden we niet gedacht. Eigenlijk is dit slechts een overnachtingsplek om morgen weer verder te gaan naar Harrison Hot Springs. Zo lust ik er nog wel een paar!
We hebben intussen al wel een mailtje gestuurd naar het Hidden Ridge Resort voor de verloren tijger, maar nog geen antwoord gekregen. Arme Isis valt letterlijk huilend in slaap. Ze heeft nog bijna nooit zonder haar knuffel geslapen. Van al dat verdriet heb ik zelf helemaal tranen in mijn ogen.
Mooie foto’s hoor, om jaloers op te worden!
Reactie komen nu weer binnen. Helaas zowel bij Manuel als bij mij veel Spam…