Auteur: Barbara Kloosterman-Bongers

Banff – paardrijden en Vermillion Lakes, 18 juli

Het is al te laat om te schrijven. Ik zal nog wel wat foto’s plaatsen. Eigenlijk hebben we vandaag met name gerelaxt in het zwembad en paardgereden. Meer daar over morgen. Nu ga ik snel slapen. Morgen staan we heel vroeg op om naar Lake Louise te gaan.

Dan zal ik nog vandaag, 19 juli, nog even wat vertellen over de dag van gisteren. Deze plek van onze accommodatie is heerlijk en met een bijna strak blauwe lucht worden we als een magneet naar het zwembad getrokken. We hebben voor ‘s middags een paardrijdtocht kunnen boeken, maar met gewoon lekker zwemmen en zonnen is helemaal niks mis.

We gaan zo proberen ook een filmpje van het paardrijden te laden, want dat is veel leuker nog dan foto’s. Onze paarden heten, Larson, Zorro, Splash, Odd, Dexter en Tango. Mijn paard is Dexter, zie onze selfie. We maken een leuke tocht door het bos en gaan ook tweemaal de rivier over. Het is leuk om te zien hoe gemakkelijk ook Isis en Felix het paardrijden doen. We gaan toch echt af en toe best stijl omhoog en omlaag en omdat het zoveel geregend heeft, is de grond blubberig. De bekijkt de omgeving toch weer anders vanaf de rug van een paard. Wij hebben de Spray River Ride gedaan. Een aanrader wat ons betreft.

Aan het einde van de dag na een goeie steak in The Keg maken we een ritje naar de Vermillion Lakes. Hier zijn ‘s avonds bij zonsondergang regelmatig elanden te zien. Geen Moose voor ons, maar wel een paar mooie foto’s rijker!

Banff Gondola – Mt Sulphur, 19 juli

Dag 3 in Banff loopt bijna op zijn einde. We hebben deze dagen echt met volle teugen genoten. Lekker weer, prachtige omgeving en top activiteiten om te doen. Natuurlijk hebben we ook hier eigenlijk van maar een fractie van de mogelijkheden gebruik gemaakt. Je kunt hier o.a. raften, zip-linen, kanoën, heel veel wandelingen maken, wild life excursies doen, lekker eten, shoppen, mensen kijken, genieten van de natuurlijke warme bronnen, de vele musea bekijken, golfen, noem maar op. Waarschijnlijk genoeg voor een vakantie van 3 weken in plaats van 3 dagen.

Maar wij zijn erg tevreden over onze keuzes en het evenwicht in actie en rust. Ons plan was eigenlijk om vandaag naar Lake Louise te gaan, maar daar bleek het weer vandaag stukken minder te zijn met grote kans op regen. In Banff daarentegen zou de zon zich geregeld laten zien. Regen hebben we al genoeg gezien, dus het werd een dagje Banff en wel de Banff Gondola die 3km te hoogte in gaat op Mt Sulphur, die zijn naam te danken heeft aan de geur van de natuurlijke warme bronnen die hier al in 1883 werden ontdekt. Om deze bronnen te kunnen beschermen werd in …… Het Banff National Park opgericht. Je kunt er ook voor kiezen om omhoog te wandelen, maar we trotseren de drukte (ga vroeg!! als je dat enigszins wilt omzeilen) en gaan met de gondel omhoog om boven op de berg rond te kunnen lopen en daarna naar beneden te wandelen. Er zijn ook mensen die het omgekeerd doen, nou dat is een flinke klim! Ik ben blij dat wij omlaag lopen, want ook daarmee zijn we toch al ruim anderhalf uur bezig. Boven op de berg zijn talloze chipmunks die dicht naar je toe komen. Kennelijk worden ze toch gevoerd door de mensen, want ze zijn bijna tam.

Na onze wandeling eten en drinken we wat bij  de Banff Brew Company en om de dag helemaal goed te beeindigen gaan we voor de laatste keer zwemmen in de hot pot van het Hidden Ridge Resort. De zon heeft nog steeds enorme kracht en ook al is het al zes uur geweest is het genieten geblazen. Nu worden de tassen weer ingepakt om morgen op weg te gaan naar Chase. Daar zullen we Manuel en zijn gezin ontmoeten. Daarover morgen uiteraard meer. Maar we beginnen met Lake Louise, want deze parel mogen we niet overslaan!

Banff – Lake Louise – Chase, 20 juli

Het is gelukt! Om 7:45 zitten we gepakt en wel met zijn allen in de auto. Gedurende de dag zal blijken niet helemaal, want de lievelingsknuffel van Isis, haar tijger Streep, lijkt daar te zijn gebleven. Dat levert onderweg oprecht verdriet op. Deze knuffel begeleidt haar al jaren en het verlies doet pijn. Ook als je al 10 bent. We hebben uiteraard intussen een mailtje gestuurd, dus wie weet kan Streep nog naar Vancouver gestuurd worden.

We waren in ieder geval op tijd bij Lake Louise. Rond kwart voor negen staan we op de parkeerplaats. We hebben de Bow Valley Parkway genomen in de hoop nog wilde dieren te zien, maar helaas. De route was overigens wel erg mooi!
Als je naar Lake Louise gaat, moet je wel bestand zijn tegen grote groepen toeristen. Alle nationaliteiten komen voorbij, maar het is opvallend hoeveel Aziaten er zijn. Je krijgt bijna vluchtgedrag, maar het is niet anders. Het meer heeft sprookjesachtig proporties: de kleur, de gletsjer op de achtergrond, de rode kano’s, dat maakt het toch de moeite waard. Omdat we vandaag een rit naar Chase voor de boeg hebben, houden we het bij Lake Louise en slaan we Lake Moraine over. Best jammer, maar na onze wandeling zal daar de parkeerplaats al wel vol zijn. Wederom is het devies, GA VROEG!!

We hebben nog geprobeerd wat lekkers (taartjes) te eten in het Fairmont Hotel, maar daarvoor is het nog te vroeg. Het is wel een sjiek-de-friemel hotel hoor. Het ruikt een beetje als het Amstel Hotel, waar ik vier jaar gewerkt heb. Gelukkig heeft Robbie vanmorgen al boterhammen met gebakken ei klaar gemaakt en die smaken ons ook prima. Misschien wel beter dan taart.. Nou…?

Op naar Chase! We komen langs het Yoho National Park en het Revelstoke National Park, maar dat is voor een volgende keer. De temperatuur stijgt intussen snel en het landschap verandert van de Zwitserse Alpen naar Italiaanse meren en Franse heuvels. We krijgen zin in een duik. Om 16:00 zijn we bij onze accommodatie, de Quaaout Lodge, gelegen direct aan een meer, dus we hebben allemaal binnen de kortste keren onze zwemkleding aan voor een frisse duik. Dat het hier zo mooi zou zijn hadden we niet gedacht. Eigenlijk is dit slechts een overnachtingsplek om morgen weer verder te gaan naar Harrison Hot Springs. Zo lust ik er nog wel een paar!

We hebben intussen al wel een mailtje gestuurd naar het Hidden Ridge Resort voor de verloren tijger, maar nog geen antwoord gekregen. Arme Isis valt letterlijk huilend in slaap. Ze heeft nog bijna nooit zonder haar knuffel geslapen. Van al dat verdriet heb ik zelf helemaal tranen in mijn ogen.

Chase (Quaaout lodge) – Harrison Hot Springs, 21 juli

Gisteren lukte het niet meer om Manuel en zijn gezin te ontmoeten. Ook al zaten ze redelijk dichtbij, soms moet je ervoor kiezen om kinderen laat op de dag/avond niet meer overal mee naar toe te zeulen. Best jammer, maar gelukkig is het vandaag dan toch nog gelukt. Het is vandaag een prachtige dag dus perfect voor een ochtendje aan het strand. Manuel en Anne reizen samen met nog een gezin en zo waren we vanmorgen opeens met een groep van 15 personen op het strandje bij de Quaaout Lodge. En het gekke was, we hadden bijna het hele strand voor ons zelf alleen. Wat een genot!! Zowel de zes volwassen en als de negen kinderen hebben genoten van het samen zijn. Na een ochtend zwemmen, kletsen en toch nog een flesje witte wijn, moesten we weer ieder onze eigen weg gaan. Rond half een valt kleine Robin al bijna op het stand is slaap na al dat spelen in het water. Manuel en consorten vertrekken richting Banff en wij in richting Harrison Hot Springs. We zullen elkaar over anderhalve week weer ontmoeten op Vancouver Island.

Wij rijden nog even snel naar de Subways en daarna over de high way 5 naar het zuiden naar Harrison Hot Springs. Deze high way stijgt snel en we blijven lange tijd op grote hoogte rijden. Het uitzicht is de hele rit prachtig. De omgeving ziet er zo vriendelijk en vruchtbaar uit. De zon doet uiteraard goed mee. De thermometer geeft inmiddels 31 gr aan. We zijn rond half zes bij onze volgende accommodatie en na wat boodschappen, om vanavond lekker zelf te koken, gaan we naar het strandje van het Harrison Lake. Het water is koud, maar daar hebben de kinderen nauwelijks last van. Rond half negen eten we op ons balkon een bord pasta. De temperatuur is nog prima. Helaas is de voorspelling voor morgen veel minder (16 gr! en wat regen…). Eigenlijk was het de bedoeling om hier morgen met de kinderen naar het waterpark te gaan, maar we weten niet of dat nu wel zo’n goed plan is. Morgen gaan we daarover verder beslissen. Het appartement is ruim en voorzien van veel gemakken, dus wij maken ons geen zorgen. Tot morgen!

 

Harrison Hot Springs – Spirit Trail en Waterpark, 22 juli

Het is goed bewolkt, maar geen regen! We maken er wel even gebruik van door wat spullen te wassen en de koffers opnieuw in te pakken. Na twee weken is er toch wat wanorde ontstaan, die moest even hersteld worden. Zo hoeven we de komende dagen ook niet alles mee naar binnen te sjouwen. Er wordt gevoetbald op ons balkon en getekend. De Pokemon Go app heeft ook hier voor een besmetting gezorgd, maar er worden vooral door de kinderen opeens weer heel veel Pokemons getekend. Gelukkig hebben we aan het begin van de reis een pak A4 vellen gekocht. Die vinden gretig aftrek. Er komen Pokemon namen voorbij, die ik in jaren niet meer heb gehoord. De Pokemon-rage was een aantal jaren geleden in huize Kloosterman best groot…

Het warmt op en er zijn in de omgeving wat wandelingen uitgezet. Wij hebben een wandeling uitgezocht die Spirit Trail heet. We komen terecht in een Cederbos. Het pad is niet meer echt te vinden, de wandeling deste leuker. Uit dikke grote boomstammen groeien soms weer nieuwe bomen en overal staan varens. Het doet een beetje aan als een overwoekerd sprookjesbos. Af en toe komt de zon door wat het nog mooier maakt.

Terug bij het appartement ontstaat de discussie of we niet toch naar het waterpark moeten gaan. De zon doet steeds meer zijn best en het is inmiddels al 22 gr. Felix en Julius willen heel graag. Stijn definitief niet en Isis moet nog een beetje overgehaald worden. Het levert wat gebrom op, omdat Julius graag wil dat Stijn ook gaat en Felix wil heel graag dat Isis meekomt. We besluiten op pad te gaan met zwemspullen voor Julius, Felix en Isis, zo heeft Isis lopend ernaar toe nog tijd om na te denken. Je krijgt een wetsuite en een zwemvest en na wat overredingskracht van Robbert, gaat Isis ook mee. Het is een groot succes. Na anderhalf uur komen ze weer terug. Ze hadden nog een uur langer kunnen blijven, maar de wind is wat harder geworden en ze hebben genoeg gegleden, gesprongen en geklommen. Wij wachten op de steiger en Stijn kiest voor wat tijd alleen.

Morgen is een een Dragon Boat Race in Harrison Hot Springs. Die gaan wij missen, want morgen ochtend vertrekken we om half 7 voor de veerboot voor de volgende overnachting in Victoria. Vancouver Island, here we come!

Harrison Hot Springs – veerboot naar Victoria op Vancouver Island, 23 juli

We waren pas om half elf terug in het hotel en toen was ik echt te moe om nog te schrijven. Alvast een paar foto’s. We gaan zo op pad voor de whale whatching, dus vanmiddag meer nieuws. Hoop ik… haha.

Zo nog even tekst inhalen:

Vanuit Harrison Hot Springs is het ons gelukt om al om zes uur ‘s morgens in de auto te zitten.. We wilden zo vroeg mogelijk de boot naar Victoria nemen en dat is gelukt en nog goed ook. We hadden al de boot van 08:00. De boot gaat van Tsawwassan bij Vancouver naar Swartz Bay op Vancouver Island. De overtocht duurt anderhalf uur en is dus zo gepiept. Eenmaal bij Vicotoria valt het ons op dat er zo ontzettend veel opgepoetste oude auto’s rondrijden. Echte hot rods, maar ook andere oude auto’s. Als we later in gesprek komen met een meneer, blijkt dat er morgen een hele grote hot rod show is in de haven. Vandaag zijn veel mensen door de stad aan het toeren. Robbert heeft er een leuk filmpje van gemaakt. Dat gaan we nog erbij proberen te zetten.

Wat een leuke sfeer hier! We winkelen nog een wat en Isis en Felix moeten uiteraard het hotel zwembad even testen. Daarna gaan we een hapje eten. We hebben vroeg gereserveerd bij KITCHEN, want we zijn al lang wakker. Ook dit weer een echte aanrader, goede bediening en heerlijk eten. We blijven lang hangen en ‘s avonds ben ik te moe om nog wat aan mijn blog te doen. Morgen alweer vroeg op, dit keer voor de whale whatching…

 

Walvis spotten vanuit Victoria, 24 juli,

Het is een stralende dag. De lucht is strak blauw. We hebben gisteravond fantastisch gegeten bij KITCHEN, maar vanmorgen ging de wekker weer op tijd voor de whale watching bij Prince of Whales. We moeten om half negen aanwezig zijn voor het aantrekken van de pakken en de instructies. We gaan op een kleine boot, daarmee kan je heel snel over het water. Best spannend, maar iedereen heeft er zin in. Als het goed is maken we kans op walvissen (bultruggen), orka’s, zeeleeuwen en wie weet nog meer sea life.
(10 gratis bezoekerstips in Victoria). De vaart duurt 3 uur en al snel zien we de eerste bultrug, samen met een kleintje. We zijn recht op de kust van de VS af gevaren. Zo dichtbij de VS zijn we geen van ons allen ooit geweest. Onderweg komen we ook whale watching boten van de kant van de VS tegen. Gelukkig trekken die beesten zich niets van de grenzen aan. Er komen verschillende bultruggen voorbij. Ze zijn zo sierlijk in het water. Ze spuiten een hoop water in de lucht, dat geluid herken je meteen. We hopen natuurlijk ook op orka’s, die hebben we nog nooit gezien! Nog geen geluk voorlopig. De gids brengt ons naar de vuurtoren dichterbij de kust van Victoria. Daar liggen een heleboel zeeleeuwen en een aantal zeehonden. Dat vinden die orka’s wel lekkere hapjes, maar helaas laten ze zich niet aan ons zien. Wel zien we een grote zeeotter die lekker in het zonnetje ligt de dobberen. Ook de gentlemen’s club van zeeleeuwen maakt indruk. Wat een grote beesten! Na 3 uur zijn we weer terug in de haven. De zee was echt heel rustig, maar toch voel ik de golven in mijn benen zitten.

Na een korte opfris actie in het hotel gaan we weer op pad. Het is in het havengebied super druk en gezellig. Er is een straatartiesten festival en een showdag voor hot rods. Het zijn er zo ontzettend veel, de een nog mooier en blinkender dan de ander. Toch zijn er ook een paar echte originele ouwetjes, die wij stiekem het mooiste vinden.

Na wat winkelen is het tijd voor een drankje op het terras, daarna zwemmen in het hotelzwembad en een zelf gebakken visje in ons appartement. We zitten allemaal rozig boven onze borden. Gelukkig hebben  we ons steeds goed ingesmeerd, anders zouden de hoofden nog rooier zijn….

 

Victoria – Ucluelet, 25 juli

Vandaag vertrekken we alweer uit Victoria. Wederom jammer, er is nog veel te zien en te doen. Het is een stralende dag, maar we beginnen de dag een beetje rustig aan. Pas rond half elf checken we uit en doen nog wat boodschappen in Victoria. Op naar Ucluelet. Het quik stijgt snel. De weg naar Ucluelet is niet bepaald snel. veel stoplichten en vakantieverkeer. Buiten is het inmiddels 33 gr. Gelukkig hebben we airco in de auto! Ongeveer een uur voor Ucluelet vinden we opeens een plek, waar gezwommen wordt, direct naast de weg in de buurt van Kennedy Lake. Wij hebben ook wel zin in wat verkoeling. We zitten tenslotte al bijna vier uur in de auto. Het water is best koud, maar heerlijk verfrissend. Julius en Stijn springen zelfs nog van de hoge rots. We hebben in het Black Rock Ocean Resort hebben we twee kamers met uitzicht op de Oceaan. Niet slecht!!

We hebben gegeten bij Norwood’s. Erg goed!

Wickaninnish Beach – Ucluelet, 26 juli

Day at the beach!!

De dag begint erg mistig, maar dat hoort er hier bij. Het brood is op, dus we beginnen de dag met toastjes… Ze zeggen dat de zon later wel weer door gaat komen, maar voorlopig is het lekker mistig buiten en op zee heel heiig. We gaan op pad om de omgeving te verkennen. We nemen wel de zwemspullen mee, je weet maar nooit of het toch nog strandweer wordt. Bij de vuurtoren plukken we verse mosselen uit het water. De natuur is hier zo mooi, het zijn allemaal kunstwerken op zich. De schelpen, de bomen, de zeesterren, de patronen zijn allemaal indrukwekkend mooi. Ik maak veel te veel foto’s en moet daar ‘s avonds voor boeten. Dan ga ik altijd al schiften in mijn foto’s, anders is er na vier weken geen beginnen aan.

Daarna gaan we naar , tussen Ucluelet en Tofino in. Het is nog steeds mistig, maar je voelt langzaam de warmte van de zon doorkomen en er wordt er aardig gesurft en er zijn best wat mensen op het strand. Isis en Felix hebben hun schoenen snel uit om het water in te gaan en het duurt niet lang voordat ook de lange broeken uitgaan en Robbert terug loopt naar de auto om de zwemspullen te halen. De sfeer is magisch, juist door de mist die nog een beetje blijft hangen.

Na een tijdje is de zon helemaal doorgekomen en genieten we van een lekker dagje strand. Als klapper vliegen er twee Amerikaanse zeearenden over het strand en we kunnen ze gewoon tot heel dichtbij bekijken. Wauw! Wat een vogels! Ze hebben een andere vogel te pakken en die wordt stukje bij beetje gegeten. Na een tijdje nemen ze hun prooi mee naar het bos achter het strand. Wat een belevenis.

Tijd voor een echte duik in de zee en een zonnebad! Nou, de zon was pittig, we hebben allemaal zonnebrand opgelopen. Ik heb altijd zonnebrand bij me, maar door de mistige ochtend was de fles met zonnebrand thuis blijven staan…  Niet handig, we voelen het aan het einde van de dag allemaal.

‘s Avonds maken we de mosselen klaar die we ‘s ochtends hebben geplukt. Zo is de dag mooi rond. Morgen krijgen we surfles. Zin in!!

Surfles en strand BBQ met zonsondergang, Ucluelet, 27 juli

Dag aan het strand II

Gesurft van ‘s ochtends tot ‘s middags en ‘s avonds en aan het strand gegeten en de zon zien onder gaan in de Stille Oceaan.

Te moe en te laat om te schrijven…

De wifi verbinding in Ucluelet was echt dramatisch. Inmiddels zijn we aangekomen in Campbell River en gaat het een stuk beter.

De dag begint goed mistig, maar dat is heel normaal hier. Het regent hier heel vaak en de luchtvochtigheid is hoog. We moeten ons om kwart voor 10 melden bij Relic om pakken op te halen. We hebben al wel onze maten doorgegeven, maar alles wordt nog een keer langs gelopen. Op het strand is het helemaal wit. Je ziet het water nauwelijks. Er gaan voortduren flaren mist over het strand. Onze instructeurs Philip en Sonja geven ons op het strand uitleg en al snel mogen we het water in. Lang leve de wetsuits!

Wat is dit heerlijk! Robbert en ik hebben al eerder in Portugal een middag les gehad en het lukt al snel om rechtop te staan. Ook Isis en Julius hebben de smaak snel te pakken. Felix en Stijn vinden het nog wat lastiger, maar ook zij hebben veel plezier. Na de les mogen we de spullen de rest van de dag gebruiken, dus wij besluiten om zelf wat langer op Long Beach te blijven. En…, met je wetsuit is het ook zonder je board super spelen in de golven!

Eenmaal weer in onze kamers, spoelen we het zout en zand van ons af en nemen even een beetje rust. Aan het einde van de middag pakken we onze worstjes en steaks, drinken, wijn en wat borden en messen en vertrekken naar Wickaninnish Beach waar we ook gisteren al zijn geweest. Er ligt op dat strand heel veel hout en al velen voor ons hebben een soort mini fortjes gebouwd tegen de wind. Zo hoeven we alleen nog maar een vuurtje te bouwen van de briketten en hout om straks te genieten van het eten. Uiteraard gepaard met zand, maar zand schuurt de maag. De avond is uitzonderlijk mooi. Naast gegeten, wordt er gevoetbald, gezongen, verhalen verteld en genoten van de zonsondergang. Dit was een memorabele avond. Eentje die ze hopelijk nog lang zullen onthouden. Ik in ieder geval wel.