We worden voor de laatste keer wakker in Canada deze vakantie. Toch een gek gevoel! Ik kijk er echt naar uit om weer naar huis te gaan, maar het is ook een afscheid van een geweldige vakantie.
We vliegen pas om 16:25 met Airtransat, dus we kunnen rustig aan doen. Ontbijten en alle spullen in de koffers krijgen… We hebben onderweg een paar keer de mogelijkheid gehad om kleren te wassen, dus dat scheelt straks bij thuiskomst. Ik weet wel, dat ik de volgende keer minder spullen meeneem. Dat zeg is altijd, maar maak iedere keer weer dezelfde fout. Zou ik het nu de volgende keer wel goed onthouden? Door de combinatie van de Rockies en Vancouver Island hadden we zowel wat warme outdoor spullen nodig gehad als meer zomerse spullen. De eerste week boften we niet zo met het weer, maar de andere weken hebben we eigenlijk fantastisch weer gehad. Als je vier weken op reis bent, zul je nu eenmaal rekening moeten houden met allemaal verschillende soorten weersomstandigheden. Voor de volgende vakantie mijn blog nog maar een keertje doorlezen. Zou het helpen?
Ook de kinderen kijken uit naar huis en vooral naar onze hond Mos. Die hebben ze gemist. Ze zijn er helemaal vol van dat ze hem nu snel weer zien.
Het is zonnig, Vancouver en Canada tonen zich nog een laatste keer van hun mooie kant. We zijn al aan het plannen voor de volgende keer. Zullen we over twee jaar weer met kinderen hier terug komen? Gaan we dan Vancouver Island verder uitpluizen met ze en zullen we wat grotere outdoor avonturen met ze aangaan? Ook kamperen? Meer hiking en kayaking?
De auto afleveren bij de autoverhuurder gaat heel snel en het is dit keer minder druk op de luchthaven. We zijn snel ingecheckt en daarna ook snel door de douane. Dat geeft rust. Als je met z’n zessen reist, is het niet altijd makkelijk om een plek te vinden. Dat hebben hebben we vaak gemerkt tijdens de reis. Een terrasje ‘pakken’ is niet zo eenvoudig. Maar omdat we nu goed op tijd zijn hebben we bij de Gate genoeg ruimte om bij elkaar te zitten. Felix is blij met zijn stopcontact, want hij wil nog Pokemon Go spelen en zijn telefoon is leeg! Haha, wat een probleem, hij heeft namelijk al wel kunnen zien dat er Pokemons op de luchthaven zijn.
We gaan naar huis!
De vlucht is prima. We hebben alleen allemaal moeite om te slapen. We landen rond 11:00 in de ochtend. Het weerzien met onze Mos is heerlijk! Na een nachtje overgeslagen te hebben, vechten we thuis met de slaap. We doen ons best om tot de avond wakker te blijven om meteen in het goeie ritme te komen. Maar dat is niet eenvoudig…
